روستایی است که در ۵۳ کیلومتری جنوب شرقی خور و بیابانک در استان اصفهان واقع شده‌است.
وجود ارگ قدیمی و ساباط‌ها، پایاب‌های سرپوشیده، قنات‌ها، حسینیه و مسجد جامع قدیمی و امامزاده واقع در روستا و نخلستان‌های انبوه در آن توجه گردشگران داخلی و خارجی را جلب کرده و چند سالی است که سفر به این روستای کویری از سوی گروه‌های گردشگری و تحقیقاتی افزایش یافته است.
خانه‌های قدیمی این روستا عموماً از خشت و دارای حوض‌های بزرگ، ایوانهایی با طاق بلند که در تابستان خنک هستند، و دارای اتاق‌های زمستانی و تابستانی هستند.
نام اصلی این روستا «پیاده» بوده که ملایان محلی در دوره پس از اسلام به آن شکلی عربی داده و بصورت بیاضه نوشته‌اند. مردم محل همواره روستای خود را پیاده می‌نامند.
صورت‌های دیگر نام این روستا :
•بیاضیه (اطلس گیتاشناسی آن را این گونه نوشته‌است.)
•بیاذق
•بیادق
•مفازه
•پیاده
•بیاذه
ناهمواریهای طبیعی و سایر ویژگیهای جغرافیایی
کوه بیاضه که به «اسب رسول» مشهور است، ۲۳۳۰ متر (بر طبق اطلاعات اطلس گیتاشناسی) ارتفاع دارد.در اطراف بیاضه مخصوصا از طرف جادهٔ رباط پشت بادام در استان یزد زمین شبیه مناطق برفی سفید است. این سفیدی حاصل از نمک، به عقیدهٔ عده‌ای علت نامگذاری بیاضه بوده‌است. بیاض در عربی به معنی سفید است.
بياضه در متون جغرافيايي پياده ، بيادق ، بيدق و .... گزارش کرده اند . در 52 يلومتري جنوب شرق خور ، در55 درجه و 3 دقيقه طول جغرافيايي و 33 درجه و 20 دقيقه عرض جغرافيايي واقع است . بياضه قلعه اي قديمي دارد که در قرن پنجم هجري پايگاه پيروان اسماعيليه بوده و ناصر خسرو در سفرنامه خود به اين موضوع اشاره کرده است . قلعه نگهبان و کليد دار دارد . بيرون از قلعه بقعه اي است که حضرت ابومحمد از اعقاب حضرت امام موسي کاظم ( ع) در ان مدفون است . اين محل زيارتگاه اهالي مي باشد دهکده هاي وابسته به بياضه : مزرعه فرماني - نوبهار - محمدآباد کرباسي- مشتاق- کافي آباد - سلطان آباد - حاجي آباد - مير علي اصغر - شکوهيه که همه خالي از سکنه اند